Runen in Once Upon a Time: Verborgen Betekenissen Ontrafeld

De fantasy dramaserie Once Upon a Time, uitgezonden op ABC, boeide kijkers met complexe verhaallijnen en slimme integratie van sprookjesfiguren. Een fascinerend aspect was het gebruik van runen, die een laag van mysterie en historische diepte aan het verhaal toevoegden. Vooral in seizoen 4 verschenen runen op verschillende objecten, die aanwijzingen en inzichten gaven in de personages en hun reizen. Laten we enkele opvallende voorbeelden van runeninscripties in Once Upon a Time bekijken.

De grafstenen van de Koning en Koningin van Arendelle, te zien in de eerste aflevering van seizoen 4, dragen inscripties in Oudere Futhark-runen. Hoewel ogenschijnlijk authentiek, transcriberen de runen eigenlijk Engelse zinnen. Interessant is dat de makers van de show vrijheden namen met het runenalfabet, waarbij ze bepaalde tekens gebruikten om klanken te vertegenwoordigen die ze normaal niet zouden betekenen. Zo staat “ᛜ” (ingwaz), meestal “ŋ” (ng) vertegenwoordigend, voor de letter “n”.

Een foto van de set van Once Upon a Time bevestigt de runentekst op de grafstenen, met de inscriptie “Hier liggen de Koning en Koningin van Arendelle”. Dit schijnbaar kleine detail bevestigt het bestaan van deze personages binnen het universum van de show en legt een verband met de Disney-film Frozen.

In dezelfde aflevering bevat het dagboek van Koningin Elsa vermeldingen geschreven in Oudere Futhark. In tegenstelling tot de grafstenen worden de runen in het dagboek nauwkeuriger gebruikt, dichter bij hun traditionele betekenissen. De tekst blijkt fragmenten te zijn uit Shakespeare’s The Tempest, Akte 3, Scène 1. Deze intertekstuele verwijzing voegt een laag van complexiteit toe aan het verhaal, en hint naar parallellen tussen Elsa’s reis en de thema’s van Shakespeare’s toneelstuk.

Een urn in de derde aflevering presenteert een andere runen-uitdaging. De inscriptie op de urn wijkt significant af van bekende Futhark-runen, met driehoekige symbolen die meer op decoratieve elementen lijken dan op een coherent schrift. Hoewel Elsa aanvankelijk speculeert dat de runen Oudere Futhark zijn, suggereert nader onderzoek dat ze mogelijk verwant zijn aan het Oud-Italische schrift, een voorloper van het Latijnse alfabet.

Een rol in de zesde aflevering bevat een bericht geschreven in Oudere Futhark, hoewel met enkele onnauwkeurigheden. Het bericht onthult de obsessie van een personage met het vinden van de redder, Emma, en hun overtuiging dat ze hun zus is. Dit gebruik van runen beïnvloedt de plot direct, drijft het verhaal voort en voorspelt toekomstige gebeurtenissen.

Een stamboom afgebeeld in dezelfde aflevering toont een verfijnder gebruik van Oudere Futhark, hoewel er kleine fouten blijven bestaan. Het duidelijkste beschikbare beeld onthult enkele namen en relaties, maar laat sommige details verborgen, wat leidt tot verdere speculatie onder kijkers. Deze visuele weergave van afstamming biedt waardevolle context voor het begrijpen van personage-dynamiek en motivaties.

In de zevende aflevering verschijnt het “Boek der Verloren Verhalen”, met Anglo-Saxon Futhorc-runen in plaats van Oudere Futhark. Dit onderscheid benadrukt de aandacht van de show voor detail en de bereidheid om verschillende runensystemen op te nemen. De tekst in het boek is een fragment uit “Het Verhaal van Tinúviel”, wat de intertekstuele verwijzingen van de show en de betrokkenheid bij de literaire geschiedenis verder aantoont.

Ten slotte gebruikt een brief in de tiende aflevering Anglo-Saxon Futhorc met opmerkelijke nauwkeurigheid. De brief onthult een cruciale waarheid over de reis van Elsa en Anna’s ouders, die direct van invloed is op het begrip van de personages van hun verleden en hun toekomstige acties vormgeeft. Dit nauwkeurige gebruik van runen benadrukt het belang van de boodschap en het emotionele gewicht ervan.

Het gebruik van runen in Once Upon a Time voegt een belangrijke laag van diepte en intrige toe aan de serie. Van cryptische berichten tot historische verwijzingen, de runen dienen als meer dan alleen decoratie; ze zijn integraal onderdeel van het verhalen vertellen, verrijken de kijkervaring en zetten kijkers ertoe aan om dieper in de veelzijdige wereld van de show te duiken.