Wendy Williams: Uitgebuit voor Documentaire?

Wendy Williams vecht een juridische strijd tegen A+E Networks, het moederbedrijf van Lifetime, over een documentaire over haar afnemende gezondheid. Een aangepaste klacht bij de rechtbank van New York eist dat alle winst van de documentaire naar Williams’ medische zorg gaat. De aanklacht beweert dat Williams slechts $82.000 ontving voor haar deelname aan het project, dat haar strijd met familie, roem en alcoholverslaving bijna een jaar lang documenteerde. Lifetime Entertainment Services, Creature Films en producent Mark Ford zijn nu ook aangeklaagd, naast A&E en EOne Productions.

De klacht stelt dat de betaling van $82.000 onbeduidend is gezien de indringende en vernederende beelden, die Williams naar verluidt in een staat van dementie zouden tonen. De aanklagers beweren dat de verdachten waarschijnlijk miljoenen hebben verdiend met het streamen van het programma.

In maart startte Williams’ tijdelijke voogd, Sabrina Morrissey, een rechtszaak tegen A+E Networks. Ze beweerde dat het contract voor de documentaire ongeldig was omdat Williams ten tijde van de opnames niet wettelijk en geestelijk in staat was om toestemming te geven. Volgens de aanklacht werd Williams misleid door te geloven dat de film “positief en gunstig” zou zijn voor haar imago.

Morrissey probeerde aanvankelijk de release van de documentaire te blokkeren met een tijdelijk verbod. Dit werd in eerste instantie toegekend, maar later door een hogere rechtbank vernietigd. Topadvocaat Roberta Kaplan, bekend van de zaak van E. Jean Carroll tegen Donald Trump, is sindsdien toegetreden tot het juridische team van Williams. Kaplan beschuldigt de verdachten ervan “Wendy Williams wreed en schaamteloos te hebben uitgebuit voor hun eigen gewin, terwijl ze duidelijk onbekwaam was en aan dementie leed.”

De aangepaste klacht beweert dat Williams’ voormalige manager, Will Selby, haar betrokkenheid bij de documentaire orkestreerde. Hij verzekerde Morrissey dat de film zou focussen op Williams’ terugkeer naar de media en dat hij volledige creatieve controle zou hebben. Soortgelijke garanties zouden zijn gegeven aan de advocaten van EOne. De klacht beweert echter dat een eenzijdige talentovereenkomst werd opgesteld nadat Williams al was gefilmd in een verwarde en geestelijk verwarde toestand. Volgens de aanklacht kon niemand die Williams in deze toestand zag, geloven dat ze in staat was om toestemming te geven voor de opnames of de overeenkomst zelf.

Ondanks Morrissey’s weigering om verdere opnames toe te staan nadat Williams 24-uurszorg ontving en de afwezigheid van een definitief contract, bracht A&E in februari een promotietrailer uit. De klacht bekritiseert de filmmakers voor het afbeelden van Williams als een “lachertje en dronkaard”, inclusief onflatteuze beelden zoals foto’s van haar zonder pruik.

De klacht benadrukt dat Williams altijd haar pruik draagt voor vergaderingen en nooit zou hebben ingestemd met gefilmd te worden zonder pruik voor publieke consumptie.

De vier en een half uur durende documentaire, die in februari werd uitgezonden, bevatte beelden van zeven maanden uit Williams’ leven voorafgaand aan haar opname in een zorginstelling voor cognitieve problemen. Ondanks de controverse behaalde de documentaire recordkijkcijfers met gemiddeld meer dan een miljoen kijkers. Het was Lifetime’s grootste non-fictie debuut in twee jaar. Williams, haar zoon, Kevin Hunter Jr., en Selby worden genoemd als uitvoerend producenten.

De juridische strijd gaat door en roept belangrijke ethische vragen op over de verantwoordelijkheid van filmmakers in televisiedocumentaires bij het portretteren van kwetsbare personen. De uitkomst van deze zaak kan verstrekkende gevolgen hebben voor de industrie.