De Duistere Komedie “Happy!”: Een Meesterwerk
Syfy’s “Happy!” is geen doorsnee feel-good serie. Deze duister komische, ultra-gewelddadige serie, gebaseerd op de graphic novel van Grant Morrison en Darick Robertson, neemt kijkers mee op een wilde rit door een wereld van waanzin, moord en een verrassend hartverwarmende vriendschap tussen een afgeschreven huurmoordenaar en een kleine, blauwe, vliegende eenhoorn genaamd Happy.
De serie heeft Christopher Meloni in de hoofdrol als Nick Sax, een in ongenade gevallen ex-agent die huurmoordenaar is geworden en wiens leven een bizarre wending neemt na een bijna fatale hartaanval. Plotseling kan hij Happy zien, de denkbeeldige vriend van een ontvoerd meisje genaamd Hailey. Happy, ingesproken met manische energie door Patton Oswalt, smeekt Nick om Hailey te redden uit een werkelijk verontrustende situatie.
Alleen al de premisse onderscheidt “Happy!” van andere televisieseries. Het is een mix van grimmige misdaad, surrealistische komedie en psychologische thriller, allemaal samengevoegd in één glorieus verknipt pakket. De show schuwt geweld of volwassen thema’s niet; sterker nog, het omarmt ze met enthousiasme. Verwacht grafische beelden, zwarte humor en een gezonde dosis absurditeit.
Onder de oppervlakte van zijn chaotische uiterlijk schuilt echter een verrassend aangrijpend verhaal over verlossing en de kracht van vriendschap, zij het een zeer onconventionele. Nick, aanvankelijk resistent tegen Happy’s smeekbeden, vormt geleidelijk een band met de onophoudelijk optimistische eenhoorn. Hun interacties zijn vaak hilarisch, soms ontroerend en altijd onvoorspelbaar. Happy dient als Nick’s onwaarschijnlijke geweten en leidt hem naar een pad van, zo niet rechtvaardigheid, dan toch iets dat lijkt op menselijke fatsoen.
Meloni’s prestatie als Nick Sax is niets minder dan fenomenaal. Hij zet zich volledig in voor de rol en portretteert Nick’s afdaling in de duisternis en zijn uiteindelijke, aarzelende klim terug naar het licht met gelijke delen intensiteit en kwetsbaarheid. Deze rol stelt Meloni in staat om de beperkingen van zijn vorige “Law & Order: SVU” persona af te werpen en een personage te omarmen dat zowel verwerpelijk als vreemd sympathiek is.
Oswalt’s stemacteerwerk als Happy is even briljant. Hij vult het personage met een manische energie die Nick’s cynisme perfect aanvult. Happy’s niet-aflatende optimisme en onwankelbare geloof in het goede in Nick, zelfs wanneer hij wordt geconfronteerd met overweldigend bewijs van het tegendeel, bieden een broodnodige tegenhanger van de duisternis van de show. De dynamiek tussen Meloni en Oswalt, ondanks dat de een geanimeerd is, is de kernkracht van de serie.
“Happy!” is niet voor bangeriken. Het is een show die grenzen verlegt, conventies uitdaagt en zich koestert in zijn eigen absurditeit. Maar voor degenen die donkere humor, surrealistische verhalen en uitzonderlijke prestaties waarderen, is “Happy!” een werkelijk unieke en onvergetelijke kijkervaring. Deze serie heeft zijn plaats als cultklassieker gecementeerd, met fans die smeken om meer van de bizarre avonturen van Nick Sax en zijn denkbeeldige vriend Happy.
