Alton Brown’s Good Eats: Culinaire Comeback

Alton Brown legde in Good Eats complexe wetenschap ogenschijnlijk moeiteloos uit, maar achter de schermen ging een perfectionistische filmmaker schuil die worstelde met zelfkritiek. Met de terugkeer van Good Eats: The Return navigeert Brown door een veranderd medialandschap, technologische vooruitgang en zijn eigen geëvolueerde perspectief.

Alton Brown zoekt in de heropleving van Good Eats een balans tussen entertainment en educatie, gezien de overvloed aan informatie die kijkers vandaag de dag tot hun beschikking hebben. “Het komt neer op storytelling,” zegt Brown. “We worden van alle kanten gebombardeerd met informatie, maar een goed verhaal blijft boeien.”

Brown erkent ook de voordelen van zijn lange televisiecarrière en het vertrouwen dat hij bij zijn publiek heeft opgebouwd. “Ik heb het geluk een bepaald niveau van vertrouwen te genieten, en misschien door mijn leeftijd ben ik een autoriteit geworden,” zegt hij.

Het huidige culinaire veld is druk bezet met gevestigde shows zoals America’s Test Kitchen, innovatieve programma’s zoals Modernist Cuisine en Milk Street, en invloedrijke figuren zoals J. Kenji López-Alt, die zich allemaal inzetten voor het toegankelijk maken van diepgaande voedselwetenschap. Deze verschuiving heeft Browns benadering van het integreren van wetenschap in de nieuwe show bevrijd. “Ik aarzel niet meer om complexe terminologie te gebruiken,” geeft hij toe. “We gaan vol gas.”

Hoewel hij zijn enthousiasme voor wetenschap erkent, benadrukt Brown dat hij geen wetenschapper is. Good Eats: The Return profiteert van de expertise van Dr. Arielle Johnson, voormalig wetenschapper bij Noma en huidig lid van het MIT Media Lab, die als wetenschappelijk adviseur van de show fungeert. “Ik ben een enthousiasteling, maar nu heb ik een PhD in het team. Als ik iets niet begrijp, werken we eraan totdat ik het wel doe,” legt Brown uit. “We verkennen terrein dat mogelijk is gemaakt door sociale media en de vooruitgang in de voedselwetenschap.”

De terugkeer van Good Eats roept de vraag op of het een reboot of een vervolg is. Brown zelf is er niet zeker van, noemde het aanvankelijk een reboot voordat hij verduidelijkte: “Het is het niet. Het is zoals de BBC; ze kunnen vijf jaar wachten op een nieuw seizoen – dat is wat dit is.”

Bij het plannen van de nieuwe show hield Brown rekening met verschillende factoren: de evolutie van mediaconsumptie, de impact van internet op de toegankelijkheid van voedsel en de vooruitgang in filmtechnologie. Met de opkomst van streamingdiensten en binge-watching zijn de verwachtingen van kijkers veranderd. “We hebben deze show gemaakt voor binge-watchers die zich diep willen onderdompelen,” zegt Brown. “Ik hoop dat sommigen zullen wachten tot alle afleveringen beschikbaar zijn en dan alles bekijken.”

Streaming stelt Brown ook in staat om een bredere culturele kennisbasis aan te boren en te spelen met de herinneringen van kijkers. “Ik kan verwijzen naar dingen in de culturele tijdsgeest op manieren die ik voorheen niet kon,” legt hij uit. “Vanwege binge-watching kan ik erop vertrouwen dat het publiek bekend is met referenties die in 2005 misschien obscuur waren geweest.” Hij erkent zelfs de leuke uitwisseling van referenties tussen Good Eats en Breaking Bad.

De verfijning van televisieproductie is de afgelopen tien jaar aanzienlijk toegenomen. Good Eats behoudt echter zijn low-fi esthetiek en geeft de voorkeur aan traditionele technieken boven CGI. “We gebruiken analoge apparaten zoals spiegels en vergrootglazen omdat ik CGI koud en onpersoonlijk vind,” zegt Brown. “We gebruiken theatertechnieken en cameratechnieken. Het is een zeer fysieke set en ik denk dat mensen zullen reageren op die eerlijke visuele taal.”

Bij de productie van Good Eats: The Return overwoog Brown hoe kijkers de show zouden ervaren op verschillende schermformaten, van iPhones tot high-definition televisies. Hij streefde ernaar beelden te creëren die aantrekkelijk waren op zowel kleine als grote schermen. “Ik moest concurreren met reclames in de originele Good Eats. Nu concurreer ik met shows op Netflix, Amazon en Hulu,” legt hij uit.

Brown spoorde zijn team aan om unieke camerahoeken en visuele bloei te verkennen, gebruikmakend van zijn cinematografie- en podiumervaring. “Je zult camera’s zien gaan op plaatsen en op manieren die camera’s normaal gesproken niet kunnen,” plaagt hij. “Ik heb van het theater geleerd om langere, meer uitgebreide scènes te ensceneren. Verlichtingstechnologie maakt nu complexe lichtveranderingen halverwege de scène mogelijk, waardoor ik scènes in één opname kan combineren.”

Ondanks het erkennen van veranderingen in kijkgewoonten, blijft Brown toegewijd aan zijn nauwgezette filmmaakbenadering. “Ik ben nog steeds een old-school filmmaker die prime lenzen en grote camera’s gebruikt,” zegt hij. “We zijn veel te nauwgezet in onze scènebewerking. Als ik niet van het productieproces hield, zou er geen reden zijn om dit te doen.”