One Day at a Time: Moderne kijk op een sitcomklassieker
De Netflix-serie One Day At A Time blaast nieuw leven in Norman Lears sitcom uit 1975 met een eigentijdse twist, gericht op een Cubaans-Amerikaanse familie. Hoewel de oorsprong van de show ligt in een marketingonderzoek dat alleenstaande Latina-moeders als een gewenste demografie identificeerde, overstijgt het eindproduct zijn berekende begin en wordt het een genuanceerde en oprechte weergave van het gezinsleven in de 21e eeuw.
De serie bloeit dankzij de creatieve visie van co-showrunner Gloria Calderon Kellett, die de show heeft doordrenkt met haar eigen Cubaans-Amerikaanse familie-ervaringen. Deze specificiteit is cruciaal voor het succes van de show, het vormt de identiteit van de personages en de verhaallijnen op een manier die authentiek en boeiend aanvoelt.
One Day At A Time behandelt een reeks hedendaagse kwesties, van immigratie en seksualiteit tot positieve discriminatie, en biedt waardevol sociaal commentaar binnen het kader van een familiesitcom. De show verkent deze onderwerpen met gevoeligheid en diepgang, zonder de personages te reduceren tot stereotypen of complexe kwesties te vereenvoudigen. De kracht van de serie ligt in het vermogen om humoristische momenten te combineren met aangrijpende dramatische scènes, die de veerkracht en complexiteit van de Alvarez-familie laten zien.
Justina Machado levert een krachtige prestatie als Penelope, de alleenstaande moeder en veteraan die worstelt met de uitdagingen van het opvoeden van twee tieners, het managen van haar carrière als verpleegster en het navigeren in haar relatie met haar eigen moeder, gespeeld met komische genialiteit door Rita Moreno. De show portretteert vakkundig de multi-generationele dynamiek binnen de familie, waarbij culturele tradities, generatiekloven en de blijvende banden van liefde en loyaliteit worden onderzocht.
De show integreert vakkundig de Spaanse taal en Cubaanse culturele elementen in het verhaal, verrijkt de verhalen en biedt een authentieke weergave van de erfenis van de familie. Deze authenticiteit stelt kijkers in staat om op een dieper niveau contact te maken met de personages, ongeacht hun eigen culturele achtergrond.
Terwijl het een eerbetoon brengt aan Lears klassieke sitcom-format, omarmt One Day At A Time moderne verteltechnieken, maakt gebruik van seriële elementen en verkent personagebogen met meer diepgang dan zijn voorganger. Het succes van de show toont de blijvende kracht van het sitcom-formaat aan om relevante sociale kwesties aan te pakken en betekenisvolle verbindingen met het publiek te creëren. Door prioriteit te geven aan authenticiteit en specificiteit, overstijgt One Day At A Time zijn commerciële oorsprong en komt het naar voren als een krachtige en resonante weergave van een hedendaagse Cubaans-Amerikaanse familie. De toewijding van de show aan inclusiviteit en de genuanceerde weergave van complexe kwesties maken het een waardevolle bijdrage aan het televisielandschap.
